Hayat.........
Üç katlı evin bahçesinde ,üzüm asmasının dalları üçünçü katın üstüne varıp orda gözden kayboluyordu.Üzerinde karıncalar yol yapmış çatı katına çıkıp aynı yoldan geri dönüyorlardı.
Muhtemelen de yuvaları bahcede biryerde gizliydi.Hava yağmurluydu Odruk yalnızdı ama ,yalnızlık çekmiyordu.Etrafa bir göz gezdirdi,oh be dedi ,artık bende okulluyum diyordu.O yıl üniversiteyi kazanmış artık hayatını kurtardığını sanıyordu. Etrafına şaşkın şaşkın bakıyordu,bahcede üzeri sac levha ile kaplanmış çatısı olan briketten yapılmış sıvası bile tam olmayan iki odalı baraka türü yere baktı. Artık dedi burası benim evim olacak dedi .Kirası düşük olduğundan ançak burayı bulmuşlardı.Aynı yıl içinde aynı üniversiteyi kazanan bir arkadaşı korinha ile beraber bu barakada kalaçaklardı.Ama daha arkadaşını görmemişti.Odruk dedi kendi kendine sen başardın, artık mutlu bir hayat seni bekliyor diye düşündü,bu düşünçesinde de haklıydı. Zoru başarmıştı. Okumanın çok kolay olacağını da biliyordu.Kendine çok güveniyordu.Bahçede dolaştı durdu ,bir evine giriyor, bir çıkıyor, bir etrafına bakıyor ,bilinçsizce ,nedeni ne olduğunu anlamadığı bir sevin yaşıyordu. Bir taraftan da karnı acıkmıştı , nasılsa bir bakkal vardır dedi ordan bir ekmek alıp karnımı doyururum dedi, hiç te dert etmedi zaten ,onun içinde yemek hiç bir zaman sorun olmamıştı. Korinha ile okulda tanışacaktı ama çok ta merak etmiyordu .Evinde bir yatak bir yorgan vede bir tane tam takım nevresimi vardı.Hepside yeni alınmıştı. Odruk yatağına baktı, oh be dedi hemde temiz güzel bir yatağım var ,artık burda bu güzel yatakta uyuyacağım diye düşündü , öylede oldu.Bakaldan aldığı ekmeğini musluktan akan suyla doldurduğu çay bardağındaki suyla yedi ve suyu içti ,normal su bardağı da evde yoktu. Biraz sonra uykusu geldi ve yatağa uzandı.
Sabah erkenden okula gitmek için kalktı . Yatağına baktı , etrafına baktı ,ayna var mıdiye baktı , etrafında ayna yoktu ,birden nasıl okula gideceği geldi .Hızla cıkardığı giysileri üzerine giydi, kapıyabile bakmadan kappatı ,Hızlı adımlarla şehir merkezine yürümeye başladı .
çok uzakmış dedi ,acaba nasıl ve nerden arac bulacağını aklından geçirdi.Şehir meydanına doğru yürümeye devam etti. Otobüs durağında bekleyen insanlar gördü . Ben üniversiteye gideceğim dedi nasıl ,yardımcı olmalarını istedi .Kimsenin yüzüne bakmadan konuşuyordu.
Okuluna doğru yol alan otobus ,tıka basa doluydu,Herkes konuşuyor,şakalar yapıyor.
Sanki okuluna gidenler yıllardır birbiri ile tanışıyordu .Zatende büyük çoğunluğü tanışıyordu. Bunu sonradan anladı.Sadece kendi gibi çok az sayıda köylerden gelen ,çocuklar vardı.
Bilgi aclığı çeken ,kendine güvenen, ne olursa olsun, başarması gerekiyordu.Öylede oldu.
Önceleri okulda çok mutluydu. Tanıdığı ve tamadığı insanlar ile konuşuyor, Yıllardır arkadaşlarıymış gibi davranmaya çalıştı .Bu durum bazen onu çok zor durumda bıraktı ama o pes etmedi , aralarında samimi olduğu arkadaşlar edindi.
Okul artık daha zevkli bir hale gelmişti. Kendisine insanlar tarafından anlamadığı bir tavırla yaklaşıldığını anlıyor ama anlam veremiyordu. Çokta dışlanmıyor ama kabul de edilmediğinin farkına varıyordu.Çaresizdi ,kalabalıkta bile yalnız dı. Yine tek balşınaydı. Bu duruma gelmesi 4 yılına malolmuştu .Zaman çok hızlı geçiyordu. Sarı saçlı , uzun boylu , kendisine çok güzel görünen bir kızı , mahallellerinde görmüştü. İçten içe de seviyordu ,Düşüncesini açıklamak istiyor ama ,kesinlikle kimsenin kendisini sevmeyeceğini düşünerek konuşmak dahi istemiyordu.
Çok düşündükten sonra samimi olan ,güven duyduğu rhian a durumunu anlattı ,Kendini cesaretlendirdiler. Neden olmasın dediler .Artık ne olursa olsun dedi ve eline kağıt alıp kıza mektup yolladı. Aradan zaman geçti odruka mektup gelmişti. Çok heyecanlandı.Etrafına bakındı ,tanıdık kimse yoktu .Mektubu actı . Okudukca umutlandı ,yüzü güldü ,içini neşe kapladı.Mektupta ''Ben seni tam olarak tanımıyorum ,ama ben uygun olunca seninle tanışıp konuşmak isterim. Birde resmini bana yollarsan senin kim olduğunu daha iyi anlarım '' sevgiler .diyordu. Odruk çok heyecanlandı. Buiş bu kadar dedi ,artık mutlu bir yuvamda oldu diye düşündü. Daha önce hayatında bu denli ,mutlu olmamıştı. Aradan bir yıl geçti mektuplaşıyorlardı .Daha bir birileriini yakından tanıma imkanlarını bulamamışlardı. Odruk kızın okuldan döndüğünü ve evine geldiğini duydu , Vakit geçirmeden kızın evine doğru yürümeye başladı.Yol çok uzundu ,yorulmuş ,terlemiş,sıcaktan bunalmıştı,kalbi yerinden fırlayacak gibi çarpıyor ,savaşa giden askerler gibi hissediyordu .Evin kapısına geldi kapıyı inceledi ,tahtadan yapılma çerçevesi ve demir saçtan yapılma kapısı vardı ,iki tane kapı zili butonu vardı .Üst katta otuduklarını bildiğinden ,üst butona bastı ,kapıyı acan olmadı 2. kez bidaha uzunca bastı ,yine ses seda çıkmadı.Odruk herhalde yalnış bilgi aldım diye üzüldü,elleri yanına düştü omuzları çoktü, Umutsuzca ,birde şu alt butona dokunayım dedi. Dokunmasıyla ,kapıyı üstünde sadece belli yerleri kapatan çok bol bir iç çamaşırı ile genç bir kız açtı.Hiç şaşırmadı ve heyecanlanmadan ve kızda dikkat etmeden . üst kata çıkmak istediğini ve evde olup olmadıklarını sordu. Kız dikkatle bakarak odruka evdeler ama çok kimse yok ,kızları okuldan geldi dediler ,sadece kızları var birde yaşlı babaları ama kız annesi ile oturuyor sanırım ,çıkın bakın dedi. kapıyı çıkarken kapatınız dedi.Odruk merdivenleri heyecanla ve kalbini ve nefesini tutarak çıktı kapıyı elleriyle tıklattı.Kapıyı annesi açtı. Buyur dedi ,anladıki annesinin de odrukun geleceğinden haberi olmuştu.Hemen gösterilen yere oturdu. sonra selamlaşmadan havadan sudan konuşuldu. İçeriye sevdiği kız girdi ,çok samimi ama bir okadarda mesafeliydi.
